Katarzyny Kozubskiej opowieść o sieprawskich krewnych

W piątek 15 października na sali konferencyjnej w Sieprawiu odbyło się spotkanie z panią Katarzyną Ewą Kozubską, autorką książki „Całuję rączki, do nóżek upadam. Moja opowieść o galicyjskich krewnych”. Książka ta stanowi rodzaj sagi rodzinnej, w której autorka w ciekawy i przystępny sposób opowiedziała historię swojej rodziny. Większość zawartych w książce opowieści wyniosła z domu dziadków, kiedy bywała u nich na niedzielnych obiadach.
W powieści autorka opisuje autentyczne postacie, członków swojej rodziny, którzy niegdyś mieszkali na Kresach Wschodnich, w Krakowie, Wieliczce, Muszynie, Bieczu, a także w Sieprawiu. Na spotkaniu autorskim pani Katarzyna opowiedziała nam o losach swojej rodziny zamieszkującej właśnie tereny Sieprawia. Historia Kozubskich pozwoliła nam przenieść się myślami do XIX i XX wieku i wyobrazić sobie nasze rodzinne miejsca w czasach, w których przy Kościele św. Marcina stała jeszcze Organistówka. Kim byli zamieszkujący ją sieprawscy Kozubscy?
W roku 1812 w nieznanym autorce miejscu przyszedł na świat Jan Kozubski, założyciel linii sieprawskich Kozubskich. Od roku 1844 pełnił on funkcję organisty w Zakliczynie, a w latach 1859-1890 w Sieprawiu. Na obu wsiach był również nauczycielem w szkółkach parafialnych. Po śmierci wraz ze swoją żoną Ewą został pochowany na cmentarzu na Kopani. Po Janie funkcję organisty w Sieprawiu przejął jego syn, Wojciech. Gdy ten zmarł w 1913 roku, za sieprawskimi organami zasiadła jego córka, wówczas 17-letnia Zofia. Pełniła tę funkcję w zastępstwie za brata Stanisława, który wówczas był jeszcze za młody na zostanie organistą. Zofia uczyła również śpiewu w sieprawskiej szkole w latach 1917-1925. Jej brat, Stanisław był trzecim organistą z rodziny Kozubskich, a także wójtem Sieprawia przed II wojną światową. Po wojnie opuścił rodzinne strony i zamieszkał w Rybniku. Z czasem Siepraw opuściły również pozostałe dzieci i wnuki Wojciecha. Dziś, po zamieszkiwanej przez nich przykościelnej Organistówce nie ma już śladu.
Autorka opowieści o galicyjskich krewnych, Katarzyna Ewa Kozubska to pisarka specjalizująca się przede wszystkim w literaturze dziecięcej. Popularność przyniosły jej książki z cyklu opowiadającego o Myszce Chrapiszce. Znalazły się wśród nich "Myszka Chrapiszka", "Myszka Chrapiszka i Tarapatka" oraz "Myszka Trapiszka i Dom pod Kocią Łapką".
W powieści autorka opisuje autentyczne postacie, członków swojej rodziny, którzy niegdyś mieszkali na Kresach Wschodnich, w Krakowie, Wieliczce, Muszynie, Bieczu, a także w Sieprawiu. Na spotkaniu autorskim pani Katarzyna opowiedziała nam o losach swojej rodziny zamieszkującej właśnie tereny Sieprawia. Historia Kozubskich pozwoliła nam przenieść się myślami do XIX i XX wieku i wyobrazić sobie nasze rodzinne miejsca w czasach, w których przy Kościele św. Marcina stała jeszcze Organistówka. Kim byli zamieszkujący ją sieprawscy Kozubscy?
W roku 1812 w nieznanym autorce miejscu przyszedł na świat Jan Kozubski, założyciel linii sieprawskich Kozubskich. Od roku 1844 pełnił on funkcję organisty w Zakliczynie, a w latach 1859-1890 w Sieprawiu. Na obu wsiach był również nauczycielem w szkółkach parafialnych. Po śmierci wraz ze swoją żoną Ewą został pochowany na cmentarzu na Kopani. Po Janie funkcję organisty w Sieprawiu przejął jego syn, Wojciech. Gdy ten zmarł w 1913 roku, za sieprawskimi organami zasiadła jego córka, wówczas 17-letnia Zofia. Pełniła tę funkcję w zastępstwie za brata Stanisława, który wówczas był jeszcze za młody na zostanie organistą. Zofia uczyła również śpiewu w sieprawskiej szkole w latach 1917-1925. Jej brat, Stanisław był trzecim organistą z rodziny Kozubskich, a także wójtem Sieprawia przed II wojną światową. Po wojnie opuścił rodzinne strony i zamieszkał w Rybniku. Z czasem Siepraw opuściły również pozostałe dzieci i wnuki Wojciecha. Dziś, po zamieszkiwanej przez nich przykościelnej Organistówce nie ma już śladu.
Autorka opowieści o galicyjskich krewnych, Katarzyna Ewa Kozubska to pisarka specjalizująca się przede wszystkim w literaturze dziecięcej. Popularność przyniosły jej książki z cyklu opowiadającego o Myszce Chrapiszce. Znalazły się wśród nich "Myszka Chrapiszka", "Myszka Chrapiszka i Tarapatka" oraz "Myszka Trapiszka i Dom pod Kocią Łapką".